مربای به خانگی و دستساز درجه1

مربای به خانگی و دستساز به همراه خواص جادویی اش

مربای به شاید بی اغراق یکی از پرمصرف ترین انواع فرآورده‌های میوه به است که تقریبا در تمام نقاط  دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرد. البته بی‌شک تنها کاربرد این میو نیست و فرآورده‌هایی مانند دمنوش به ، چیپس به خشک و همچنین عصاره‌های طبیعی این میوه نیز مورد استفاده قرار می گیرند.با این حال مربای به در این میان، محبوب‌ترین است و در عین حال بخش قابل توجهی از مزایای طبیعی این میوه را درخود حفظ می‌کند.

به یکی از خوشمزه ترین میوه های فصل پاییز است. معمولا به را به شکل مربا یا چای مصرف می کنند. در این نوشته قصد داریم خواص میوه به را معرفی کنیم. به میوه‌ی درختی با همین نام است، به (Cydonia oblonga) با نام  درخت به از خانواده‌ی روناسیان است و از نظر گیاه‌شناسی به درخت سیب یا هلو ارتباط پیدا می‌کند. به دارای شکل بیضی و پوستی سخت و مخملی است. رنگ پوست میوه به، سبز است که وقتی می‌رسد به رنگ زرد مایل به قهوه‌ای با رگه‌های قهوه‌ای رنگ تبدیل می‌شود.

بـِه، به جنگلی یا شال‌به نیز از دیگر اسامی این میوه گوشت خشک و کرکی هستند  که طعمی ترش و تقریباً گس دارد. با این حال وقتی به پخته می‌شود بو و طعمی بسیار خوشی دارد. این میوه  نه تنها برای مربای به و مارمالاد که برای کمپوت نیز بسیارمناسب است . این میوه بومی ایران و جنوب اروپا و آسیای صغیر بوده و اکنون به صورت جهانی در ترکیه، چین، ازبکستان، ایران، آرژانتین و نیوزیلند پرورش می‌یابد.

درخت به درختی است از تیره گل سرخیان، جزو دسته سیب‌ها که پشت برگ‌هایش کرک‌دار است. درختان به، سرمای زمستانه کمتری از سیب یا گلابی نیاز دارند ولی به دلیل اینکه قبل از ظهور گل‌ها می‌بایست مقداری رشد رویشی انجام گیرد، گلدهی در بهار دیرتر صورت می‌گیرد.به‌نظر می‌رسد که گلهای به، خودبارور هستند و در هر دو شرایط آب‌وهوایی خنک و گرم میوه آن تشکیل می‌شود. مقاومت درخت به کمتر از سیب و گلابی است

به سرشار از ویتامین‌های آ ، ب، املاح آهکی و تانن است. به دارای پروتید، گلوسید، لیپید و آب است و صد گرم آن تولید ۱۱۲ کالری انرژی می‌کند. میوه به مقوی قلب، معده و اعصاب است و دمنوش آن آرامبخش است. درخت به را به ترکی آذربایجانی، حیوا، در رامیان و کتول، شغال و در لاهیجان و دلیجان و رودسر، توچ و در رامسر و شهسوار، سنگه می‌نامند.درخت به، در خاک‌های خشک و خیلی آهکی خوب نمی‌روید و نیازمند به خاک ژرف است. لازم به ذکر است که پایتخت ” به” ایران شهر گیوی در استان اردبیل است.

این میوه مقوی معده و متوقف‌کننده اسهال‌های ساده و خونی است. در ورم حاد روده‌ها، خونریزی‌های قاعدگی و بواسیری، اثر بسیار مؤثری دارد. به، در ضمن تقویت اعمال دستگاه گوارش، برای مخاط و سرفه نیز  کاملاً مؤثر است. دم کرده برگ‌های به برای تسکین سرفه شهرت فراوان دارد.

میوه به چیست

از آنجا که ویکی پدیا معتبرترین دانشنامه جهان است در باره به اینطور میگوید:

بـِه، یا میوه به جنگلی، یا شال‌به که با نام علمی Cydonia oblonga شناخته میشود دارای گوشت خشک و کرکی است که طعمی ترش و تقریباً گس دارد. با این حال وقتی به پخته می‌شود بو و طعمی بسیار خوش دارد. برای کمپوت مناسب است و به صورت مربا و مارمالاد نیز کاربردی عالی و مناسب دارد. اگر به دنبال به هستید باید به بازار کشاورزان یا مغازه‌های مخصوص سبزی مراجعه کنید. این میوه بومی ایران و جنوب اروپا و آسیای صغیر بوده و اکنون به صورت جهانی در ترکیه، چین، ازبکستان، ایران، آرژانتین و نیوزیلند پرورش می‌یابد.

درخت به، درختی از تیره گل سرخیان، جزو دسته سیب‌ها که پشت برگ‌هایش کرک‌دار است. درختان به، سرمای زمستانه کمتری از سیب یا گلابی نیاز دارند ولی به دلیل اینکه قبل از ظهور گل‌ها می‌بایست مقداری رشد رویشی انجام گیرد، گلدهی در بهار دیرتر صورت می‌گیرد. به‌نظر می‌رسد که گلهای به، خودبارور می‌باشند و در هر دو شرایط آب‌وهوایی خنک و گرم میوه آن تشکیل می‌گردد. مقاومت درخت به کمتر از سیب و گلابی است و به‌اندازه درخت گلابی به آتشک حساس است. ریشه ها کم‌عمق بوده و به نظر می‌رسد که به اکسیژن بیشتری از سایر انواع میوه‌های دانه‌دار نیاز دارد.

به سرشار از ویتامین آ، ویتامین ب، املاح آهکی و تانن است. به دارای پروتید، گلوسید، لیپید و آب است و صد گرم آن تولید ۱۱۲ کالری انرژی می‌کند. به مقوی قلب، معده و اعصاب است و دمنوش آن آرامبخش است. درخت به را به ترکی آذربایجانی، حیوا، در رامیان و کتول، شغال و در لاهیجان و دلیجان و رودسر، توچ و در رامسر و شهسوار، سنگه می‌نامند. درخت به، در خاک‌های خشک و خیلی آهکی خوب نمی‌روید و نیازمند به خاک ژرف است.

این میوه مقوی معده و متوقف‌کننده اسهال‌های ساده و خونی است.[۷] در ورم حاد روده‌ها، خونریزی‌های قاعدگی و بواسیری، اثر بسیار مؤثری دارد. به، ضمن تقویت اعمال دستگاه گوارش، برای مخاط و سرفه کاملاً مؤثر است. دم کرده برگ‌های به برای تسکین سرفه شهرت فراوان دارد.[۸]

خواص میوه به (و البته مربای به)

در میان خواص میوه به می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

فیبر بسیار بالا که بین1 تا 2 درصد بسته به نوع پخت متفاوت است. خاصیت تسکین‌دهندگی ، کمک به بهبود یبوست و فقدان چربی و پروتئین از دیگر ویژگی‌های این میوه است. در عین حال میوه به یکی از مواد غذایی سرشار از پتاسیم است و همچنین حاوی مقدار معینی منیزیم، سلنیوم و مس است. از نظر ویتامین‌ها، این دستورپخت حاوی مقدار بسیار زیادی ویتامین A، ویتامین C و همچنین ویتامین‌های گروه B از جمله تیامین و نیاسین (به استثنای B12  ) است.

میوه به سرشار از پکتین

یکی از ویژگی‌های اصلی میوه به، داشتن مقدار زیادی پکتین است. پکیتن نوعی فیبر با خواص تسکین‌دهنده است که به منظور تسکین تحریک غشای معده استفاده می‌شود. پکتین، ژلی تشکیل می‌دهد که عصاره‌ی معدی را جذب می‌کند و تحریک دیواره‌ی معدی را تسکین می‌دهد؛ جذب آن، یک تسکین عالی برای افرادی است که از سوزش معده، التهاب معده یا زخم معده رنج می‌برند.

پکتین همچنین برای نقشش به عنوان یک تنظیم‌کننده‌ی روده مشهور است. این فیبر، حرکت روده‌ را تحریک می‌کند، مانع از یبوست می‌شود و به عنوان یک برس روده عمل می‌کند.

به همین دلیل هم مصرف منظم میوه به از یبوست و بواسیر به میزان زیادی جلوگیری می‌کند.

فیبر پکتین در صورت مصرف منظم به جلوگیری از تشکیل سنگ کیسه صفرا نیز کمک می‌کند، کلسترول را کاهش می‌دهد و یک محافظ قوی در برابر سرطان روده محسوب می‌شود. علاوه بر این، میوه به و البته مربای به از نظر تانین بسیار غنی است (حتی بیشتر از سیب). همچنین، به حاوی مقدار زیادی مولفه‌های ضدالتهابی و خواص قابض است و برای بهبود بیماری‌های روده، دیورتیکول و جلوگیری از اسهال مفید است.

دیگر خواص میوه به برای بدن

به، انرژی لازم برای طول روز را فراهم می‌کند این میوه همچنین به از بین بردن سموم بدن به دلیل داشتن پکتین و پتاسیم کمک می‌کند. آن همچنین به حفظ کارکرد صحیح مغز به دلیل داشتن فسفر و ویتامین‌های گروه B نیز کمک می‌کند. این میوه به دلیل داشتن مقدار زیادی ویتامین A برای حفاظت از پوست و سالم نگه داشتن آن مفید است. وجود مقدار زیادی ویتامین C در این میوه به بهبود سرماخوردگی و همچنین التیام زخم کمک می‌کند.

علاوه بر این، مربای به نیز مانند میوه به میتواند از مسمومیت و عوارض پیری به دلیل داشتن ویتامین A، ویتامین C و ویتامین E و مواد معدنی از قبیل روی و سلنیوم به میزان قابل توجهی جلوگیری می‌کند.

خواص مربای به

میوه به هم مانند مربای به در واقع دارای رنگ زرد روشن و بافت فیبری است. این میوه به دلیل داشتن مقدار زیادی تانین، بسیار اسیدی و سخت است به طوری که نمی‌توان حتی میوه‌ی به را زمانی که رسیده ، به راحتی خورد. به همین دلیل است که از آن بیشتر به شکل مربای به، چای به یا مارمالاد به استفاده می‌شود. خمیر به یا مربا به، یک دستورپخت متداول برای اواخر تابستان و اوایل فصل پاییز محسوب می‌شود. در این دستور پخت، میوه به با شکر و آب در برخی از موارد پخته می‌شود. در نهایت، یک ماده‌ی نیمه شفاف با رنگ کم و بیش قهوه‌ای به دست می‌آید.

مربا به یک خوراکی سنتی است که برای اثرات مثبتی که بر روی سیستم هضم دارد، شناخته شده است. مصرف آن برای کسانی که مبتلا به بیماری‌های گوارشی خاصی از جمله یبوست یا اسهال هستند، توصیه می‌شود. مربا به، انرژی را فراهم می‌سازد که هضم آن ساده است و از محتوای قند این میوه حاصل می‌شود. افرادی با بیماری دیابت، چاقی یا مشکلات قندی باید از مصرف آن بپرهیزند یا حداقل خوردن آن را محدود کنند.

مربا به یک خوراکی فصلی است که باید به مقدار متوسط خورده شود زیرا حاوی مقدار زیادی قند است (معمولاً نصف یا کمتر از آن را قند تشکیل داده است )

ارزش غذایی مربای به

مربای به با نسبت دو برابر این میوه به شکر (به عنوان مثال، اگر یک کیلو به دارید، نیم کیلو شکر)، بدون اضافه کردن آب تهیه می‌شود و حاوی مواد زیر است:

مربای به حاوی مقدار زیادی قند است که ماده‌ی غذایی اصلی آن محسوب می‌شود. اگرچه زیادی قند در مجموع خوب نیست اما مصرف متعادل مربای به هیچ مشکلی برای سلامتی ایجاد نمی‌کند. در عوض، مزایای به بسیار بیشتر از معایب قند موجود در آن است.

قند موجود در به به آسانی در بدن جذب می‌شود و در صورت مصرف متعادل، می‌توان از آن در رژیم‌های غذایی مختلف استفاده کرد. آن همچنین منبع انرژی است که هضم آن برای افراد بیمار، خسته، دانش‌آموزان، کودکان، افراد دارای استرس شدید و غیره بسیار آسان می‌باشد.

مربای به حاوی مقدار زیادی فیبر است و به تنظیم ریتم روده، التهاب، وظایف معده و مشکلات بسیار زیاد دیگر سیستم گوارشی کمک می‌کند.

مربای به برای افراد مبتلا از یبوست مزمن، روده تحریک‌پذیر، بواسیر و سایر مشکلات مرتبط با مدفوع کم نیز توصیه می‌شود زیرا فیبر پکتین موجود در آن به تشکیل مدفوع و تخلیه روده کمک می‌کند.

مربای به برای افراد مبتلا به دیابت

افراد دیابتی باید در نظر داشته باشند که ژله به حاوی مقدار زیادی قند است که باید هنگام مصرف احتیاط‌های لازم انجام شود. در مجموع، به افراد دیابتی توصیه می‌شود تا مقدار کمی از مربای به را مصرف کنند. همچنین، آن را با مواد غذایی حاوی مقدار زیادی کربوهیدرات ترکیب نکنند تا مشکلی در کنترل قند پیش نیاید.

به عنوان مثال، فرد دیابتی نمی‌تواند بیشتر از 10 گرم مربای به در سالاد، ماست یا به عنوان میان وعده در بعد از ظهر مصرف کند. این نکته حائز اهمیت است که آن را با مواد غذایی حاوی کربوهیدرات کمتر از قبیل پنیر، آجیل، ماست و غیره ترکیب کنند.

مربای به خانگی بازنشین

برای تهیه مربای به باکیفیت و خانگی می توانید به وبسایت بازنشین مارکت، کانال اینستاگرام bazneshin_market@ و یا فروشگاه ما مراجعه فرمایید.